• «کودتای امریکایی» بهتر بود/است یا «کودتای روسی»؟

اگر «سازمان نظامی حزب توده» از سال ۱۳۲۳ به بعد یا سال‌های پس از ۳۲ تا ۵۷ کودتا کرده بود، همان طور که حزب وابسته به روسیهٔ شوروی در سال ۱۳۵۷ در افغانستان کودتای کمونیستی ـ نظامی کرد، ما اکنون در چه وضعی بودیم؟ اگر «سازمان نظامی حزب توده» توانسته بود در دههٔ ۱۳۲۰ کودتا کند ما اکنون در کجای تاریخ ایستاده بودیم؟ اگر هم شاه و هم خمینی «سازمان نظامی حزب توده» را نابود نکرده بودند، ما اکنون در کجای تاریخ بودیم؟ «تاجیکستان» یا «چچن» دیگری بودیم یا «افغانستان» دیگری، یا «بلاروس»، یا شاید هم «سوریه» یا «اوکراین» دیگری؟ یا اصلاً می‌توانستیم «مجارستان» یا «چکسلواکی» یا «لهستان» دیگری باشیم!؟ شاید هم چندان فرقی نمی‌کرد، از هر راهی که می‌رفتیم درست می‌رسیدیم به همین جا که اکنون رسیده‌ایم!

• «احبار»، «رُهبان»، «فقیهان»: کدام یک «حرام‌خوارتر» و «خون‌خوارتر»ند؟

آیهٔ ۳۴، سورهٔ توبه، دربارهٔ اینکه اکثر عالمان یهود (احبار) و مسیحیت (رُهبان) اموال مردم را به باطل می‌خورند و آنان را از راه خدا بازمی‌دارند و پول مردمان را در راه خدا خرج نمی‌کنند و به تهی‌دستان و نیازمندان کمکی نمی‌کنند و آنها را برای خود ذخیره و گنج می‌کنند مشهور است، و البته این پولی است که آنان به نام خدا و از برای خدا از مردم گرفته‌اند یا مردم به این نیت به آنان داده‌اند که در راه خدا، یعنی، کمک به مردم نیازمند، خرج کنند. اکنون تصور کنید که این «عالمان دین» به «دولت» و «خزانهٔ مملکت» و «ثروت‌های ملی» و «منابع عمومی»، زمینی و زیرزمینی، نیز دست یابند، آن‌گاه چگونه ثروت ملتی را از روی زمین و زیر زمین به یغما خواهند برد، یا در نتیجهٔ جهالت و نادانی و اسراف و تبذیر به باد فنا خواهند داد، و برای اکثر مردم نه نانی خواهند گذاشت و نه آبی!

• علی بن ابی‌طالب (ع) چگونه «نظام» را فدا کرد و «اخلاق» و «کرامت انسان» را حفظ کرد؟

آیا حفظ «نظام» (دولت و حکومت) از «اوجب واجبات» است یا حفظ «اخلاق» و «کرامت انسان»، یا حفظ «آزادی» و «عدالت»؟ آیا می‌توان «دین» و «اخلاق» و «انسانیت» و «وجدان» و «شرف» و «مروت» و «فتوت» و خلاصه همه چیز را برای حفظ «نظام» زیر پا گذاشت و به «آدمی بی‌همه چیز» (a man of no principle) تبدیل شد و آن‌گاه مدعی شد که «دین» حفظ شده است؟ آیا با زدن و کشتن و شکستن و بستن می‌توان از «زوال دین» پیشگیری کرد؟ اگر چنین بود که «دین جاهلیت» باید می‌ماند؟ ارزش «اسلام» در مقام «دین» به چیست؟ به اینکه فقط «دین» است، مجموعه‌ای از شعائر و مناسک، و عبادات و معاملات، و یا دینی مانند همهٔ دین‌های دیگر است؟ یا به اینکه دینی «اخلاقی» و «انسانی» و «عقلانی»، ضامن «آزادی» و «عدالت» و «کرامت انسانی» و پشتیبان «علم و حکمت» و «تعقل» و «اندیشیدن» است و به خیر و به سود زندگی عموم مردم و حافظ نوع انسان است؟ یا به اینکه دینی به سود «سلطه» و «قدرت» و «ثروت» گروهی اندک به نام شیخ و شحنه و محتسب است؟ 

• چشم در برابر چشم، دشنام در برابر دشنام، تمسخر در برابر تمسخر

آیا سزاست کسی را که در خیابان به ما دشنام داده است تا پای مرگ بزنیم یا بکشیم؟ دادگاه‌های مدنی دربارهٔ کسی که به جرم توهین یا دشنام یا تمسخر کسی را کشته است یا تا پای مرگ کتک زده است یا نقص عضوی به او وارد کرده است چگونه داوری می‌کنند؟ آیا سزاست کسی که ما را هل داده یا پایمان را لگد کرده یا حتی به ما سیلی زده است تا پای مرگ بزنیم یا بکشیم؟ حداکثر چیزی که «عدالت» به ما اجازه می‌دهد «مقابله به مثل» است، یکی خوردی یکی بزن، یکی شنیدی، یکی بگو، اما نه اینکه «یکی» خوردی «دو» یا «ده‌»تا بزن یا یکی شنیدی ده تا بگو! «کلوخ‌انداز را پاداش سنگ نیست!» حتی به ما توصیه می‌شود که در این‌گونه موارد خود را تا سطح طرف مقابل پایین نیاوریم و پست نکنیم و بگذاریم و بگذریم، چه اگر سگی پای مرا گاز گرفت زیبندهٔ شأن انسانی من نیست که برگردم و پای سگ را گاز بگیرم تا «مقابله به مثل» بکنم! 

• چرا «کافران» نتوانستند محمد (ص) را بکشند، اما «مسلمانان» توانستند تمامی «اهل بیت (ع)» او را بکشند؟

«کافران» نتوانستند محمد (ص) را بکشند، حتی آن‌گاه که خواستند به شیوهٔ پوتین و دیگر همتایان گذشته و معاصرش «ابتکار عمل» و «حملهٔ پبشدستانه» (دربارهٔ معنا ومفهوم حملهٔ پبش‌دستانه هم باید به‌طور مستقل در وقتی و در جایی دیگر سخن بگوییم) به خرج بدهند و او را پنهانی بکشند، اما «مسلمانان» توانستند داماد و وصی او علی بن ابی طالب (ع) و نوادگانش را بکشند، تا جایی که دیگر هیچ‌کس از نوادگان مستقیم او بر روی زمین نماند و بنا به ادعای شیعیان آخرین آنها از دیدگان غایب شد تا هنگامی که «زمان» مساعد بود «ظهور» کند.